Ik zit aan de picknicktafel buiten op mijn werklocatie. De tafel is verschoven door de buren en ik zit een paar meter verder dan normaal. Pas als ik opkijk van het schrift waarin ik zit te schrijven zie ik de walnoten hangen. In een boom natuurlijk.

Vorig jaar had ik die boom nog niet bewust gezien, terwijl ik toch dol ben op walnoten die ik zou kunnen rapen.

Dat doet me eraan denken dat dit een wetmatigheid is. Zo zit het sowieso met het zien van mogelijkheden. Je kunt ze opeens zien.

Dat is altijd zo.

Handig om te weten dat je ieder volgend moment een ingeving zou kunnen krijgen!